Jeta është një gamë e madhe dhe plot sfida për njeriun.
Vallë a mundemi t’i tejkalojmë të gjitha sfidat?
Si ajo arma që shkrep dhe nuk bën zhurmë ndonjëherë, por ndonjëherë e frikshme dhe e lënduar, por e ëmbël në disa raste kur jemi të dashuruar dhe kur kemi njerëzit tanë afër vetes,e hidhur kur na largohet nga jeta njeriu i zemrës,e inatosur dhe e mllefshme kur shikon që për njeriun që dashurove kishte pasur tela dhe jo vena në trupin e tij.
Në lundrimin e jetës do të kemi patjetër sfida, por ne jemi dizajnuar në mënyrë të atillë që t’i bëjmë ballë këtyre sfidave sepse ne jemi lumë, të cilit sado pengesa t’i vënë përpara përsëri do të përfundoj në destinacionin e vet, në det!!!
Si një frymë e lehtë që të sillet në ajër,kjo frymë le të të rimëkëmbë kur jeta ta kalon ujin nën rrogoz.
Jeto për veten tënde, sepse në fund e vetmja gjë që ka rëndësi është të jesh i vërtetë në shtegun tënd dhe hape shpirtin tënd atje ku e di që nuk do të humbësh. Dhe në qoftë se do të humbësh, kapu në vetvete. Vetveten ta kesh lartë, ta duash dhe mos ta lëndohesh.
Anida Amza,
Studente e Psikologjisë, Universiteti “Nënë Tereza”.
Shënim:
Opinionet në fjalë iu përkasin studentëve të Psikologjisë (viti i II-të), Universiteti “Nënë Tereza”.
Fushatë sensibilizuese nën moton “…nga të rinjtë, për të rinj!”.
Pjesë nga punimet në lëndën “Psikopedagogji”.
About Author
